نشانه های ظهور

امام صادق (علیه السلام) مى فرماید:

عموى من، مردى مفید براى دنیا و آخرت ما بود. او، شهید از دنیا رفت. همانند شهیدانى که در زمان پیامبر(ص) و على و حسن و حسین (ع) به شهادت رسیدند.

پیامبر اسلام (ص) به امام حسین (ع) فرمود:

اى حسین ! از صلب تو، مردى به وجود خواهد آمد که زید، نامیده مى شود. او و یارانش، روز قیامت با گامهاى خود از گردنهاى مردم مى گذرند، در حالى که برق نور پیشانى آنان، چشمهاى مردم را مى رباید و بدون حساب وارد بهشت مى شوند.

امام رضا (علیه السلام)، در پاسخ ماءمون، که زیدالنار، برادر امام رضا(ع) را، با زید بن على مقایسه کرد، فرمود:

برادرم زید را، با زید بن على مقایسه نکن. چون زید بن على از عالمان آل محمد(ص) بود. براى خدا خشم کرد و در راه خدا جهاد کرد و کشته شد.

آن گاه امام رضا (ع)، از پدرش موسى بن جعفر(ع) و او از پدرش امام صادق (ع) نقل مى کند که آن حضرت درباره زید بن على مى فرمودند:

خدا عمویم زید را رحمت کناد. او، به رضاى از آل محمد(ص) دعوت مى کرد. اگر پیروز مى شد، به وعده اش وفا مى کرد. او در قیام خود، با من مشورت کرد و من به او گفتم:

عمو! اگر آمادگى دارى که کشته شوى و به دار در کناسه آویخته گردى، اقدام کن. چون قیام کرد جعفر بن محمد فرمود: واى بر آن کس که فریاد وى را بشنود و به وى پاسخ ندهد.

درباره زید بن على، روایات بسیار است. از عالمیان شیعى: شیخ مفید، شیخ طوسى، شهید اول، شیخ بهایى، بحرالعلوم، اردبیلى، شیخ حر عاملى، علامه مجلسى و... او را ستوده اند(38) و روایاتى نیز در تاءیید او، از ائمه (علیهم السلام) نقل کرده اند.

در تنقیح المقال، آمده است:
تمام علماى اسلام بر بزرگوارى و مورد وثوق بودن و پارسایى و علم و فضیلت زید بن على، اتفاق نظر دارند.