زمین لرزه اى در دمشق و اطراف آن
روایات فراوان و روشنى درباره این زلزله وجود دارد به گونه اى که برخى از مکانها و خسارتهاى آن و حتى وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربى مشخص مى سازد. گرچه از بعضى روایات استفاده مى شود که سپاه غرب بهنگام وقوع زلزله در دمشق بسر مى برد.
همچنین احادیث ، این زمین لرزه را ((الرجفة ، والخسف ، و الزلزله )) (تکان شدید، فرو رفتن ، لرزش ) مى نامد، مانند روایتى که از امام باقر(ع) (از امیرمؤ منان (ع)) نقل شده است . که فرمود:
((وقتى در شام دو گروه نظامى اختلاف کنند، نشانه اى از نشانه هاى الهى آشکار مى شود، پرسیدند: اى امیرمؤ منان آن نشانه چیست ؟ فرمود: زمین لرزه اى در شام رخ مى دهد که صد هزار در اثر آن هلاک مى گردند و این را خداوند رحمتى براى مؤ منان و عذابى براى کافران قرار مى دهد. وقتى آن هنگام فرا رسد، نظاره گر سوارانى داراى اسبهاى سفید و درفشهاى زرد رنگ ، باشید که از مغرب روى مى آورند تا وارد شام مى شوند و در آن لحظات است که فریاد و بى تابى بزرگ و مرگ سرخ فرا مى رسد. وقتى آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادى اى از روستاهاى دمشق را که به آن حرشا (خریشا مرمرستا نسخه بدل ) مى گویند، در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانى ) از بیابان خروج کرده و بر منبر دمشق قرار مى گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدى (ع) باشید.))
و احتمال مى رود زلزله مذکور در این روایت و روایات دیگر غیر از فرو رفتن دمشق و اطراف آن باشد و ممکن است بین آن دو فرو رفتن ، مدتى طولانى یا کوتاه فاصله باشد. اما اینکه چرا آن زلزله براى مؤ منان رحمت و براى کافران عذاب خواهد بود؟
ممکن است علت آن این باشد که به خانه هاى کافران و پیروانشان زیان وارد مى شود، نه بر مؤ منان مستضعف ، و یا اینکه به سبب آن زلزله و یا پس از آن تغییراتى سیاسى بنفع مؤ منان ، صورت مى گیرد.
و در روایات دیگر دو مکان را مشخص ساخته است که در آنها زمین فرو مى رود بنام : حرستا و جابیه ، و به نظر مى رسد که کلمه حرستا در این روایت اشتباه ذکر شده است چنانکه در روایت مربوط به لشکریان غرب خواهد آمد، و دیوار غربى مسجد دمشق خراب مى شود.
منظور از عبارت ((اسبهاى سفید)): اسبهاى ابلق غربى هاست که گوشهاى آنها بریده شده و وسیله سوارى آنهایند.
و مقصود از پسر جگرخوار: یعنى فرزند هند زن ابوسفیان ، زیرا سفیانى از فرزندان معاویه است چنانکه خواهد آمد و در روایتى محل خروج سفیانى از ((وادى یابس )) (بیابان خشک ) آمده که در منطقه حوران نزدیک اذرعات (درعا) در مرز سوریه و اردن قرار دارد.