نشانه های ظهور

حضرت امام ششم علیه السّلام در این روایت تفاوت میان برخورد مردم زمان جاهلیت با رسول اکرم صلى الله علیه و آله و برخورد مردم زمان ظهور را با حضرت بقیة الله روحى له الفداء بیان فرموده اند و شایسته است خوانندگان عزیز خوب دقت کنند تا ویژگیهاى حکومت حضرت مهدى علیه السّلام را بیشتر درک کنند. امام صادق علیه السّلام فرمودند:

هنگامى که قائم ما قیام کند آنچه از مردم نادان مى بیند به مراتب بیش از آن چیزى است که پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله وسلم از مردم دوران جاهلیت دیدند. گفته شد: چگونه است آن ؟ پس فرمودند: وقتى که جدم خاتم الانبیاء صلى الله علیه و آله به رسالت مبعوث شد مردم انواع بتهاى سنگى و چوبى را پرسش مى کردند (اینها کمتر نیاز به دلیل بر اثبات بطلان بت پرستى داشتند)؛ اما حضرت صاحب الامر آنگاه که قیام مى کند همه مردم با تمسک به قرآن و تاءویل کتاب خداوند (به نفع خودشان) با آن حضرت به مقابله مى پردازند. قسم به خداوند که عدالت مهدى ما در تمام خانه هاى آنها وارد مى شود چنانچه سرما و گرما داخل مى شود (قدرت نفوذ معنوى ولایت را بیان مى کند).

امام صادق علیه السّلام درباره آزمایشى که روزهاى اول ظهور براى یاران مخصوص امام عصر علیه السّلام (سیصد و سیزده تن) پیش مى آید چنین فرموده اند:

گویى مى بینم قائم ما علیه السّلام در کوفه بالاى منبر نشسته و اصحاب مخصوص که سیصد و سیزده تن هستند، به عدد اصحاب بدر، در خدمت حضور دارند. ناگهان امام زمان علیه السّلام نامه اى با مهر طلایى از جیب قباى خود بیرون مى آورد که البته عهدنامه اى است از رسول خدا صلى الله علیه و آله براى آن حضرت . چون مفاد عهدنامه را براى آنها مى خوانند مانند گله گوسفند گرگ زده همه، بجز و زیر و یازده تن از نقبا به عدد نقباى بنى اسرائیل، بقیه همه آن سرور را رها کرده، در سرتاسر کره زمین سیر مى کنند و چون مرجع و پناهى غیر از او نمى بینند دوباره برمى گردند. امام صادق علیه السّلام مى فرماید: اى مفضل ! به خدا سوگند، من مى دانم که حضرت قائم علیه السّلام چه مى فرماید که سبب فرار کردن آنها مى شود.

مفضل بن عمر از حضرت صادق علیه السّلام درباره پیراهن یوسف علیه السّلام اینچنین مى فرماید:

از امام صادق علیه السّلام شنیدم که مى فرماید: مى دانى پیراهن یوسف علیه السّلام چه بود؟ عرض کردم : نه . فرمودند: چون براى سوزاندن ابراهیم علیه السّلام آتش افروختند و خواستند آن حضرت را در آتش بیندازند، جبرئیل علیه السّلام براى او پیراهنى آورد و به تن او کرد که جلوى حرارت آتش و همچنین سردى هوا را مى گرفت ؛ لذا آتش حضرت ابراهیم علیه السّلام را نسوزانید. چون زمان وفاتش رسید آن را در یک جلد قرار داد و به بازو (یا گردن) اسحاق آویزان کرد و جناب اسحاق آن را به یعقوب داد و یعقوب این بازوبند را یا در هنگام ولادت یوسف علیه السّلام و یا وقت رفتن همراه برادرانش به صحرا به بازوى او بست . یوسف علیه السّلام بعد از آن سرگذشت بزرگ آن را از جلدش در مصر بیرون آورد. آنوقت یعقوب پیامبر در کنعان به فرزندانش گفت بوى یوسف را مى شنوم اگر مرا متهم قرار ندهید (خرافات پیرى یا غیر آن). و این است معنى آیه ((اگر مرا تخطئه نکنید من بوى یوسف را مى شنوم)) و این همان پیراهن است که جبرئیل از بهشت آورد. مفضل مى گوید عرض کردم : آن پیراهن کجاست ؟ فرمودند: در نزد اهلش و آن با مهدى ما است، وقتى که قیام کند. و بدان هر پیامبرى که علم یا چیز دیگرى داشته است همه آنها به جدم حضرت محمد صلى الله علیه و آله داده شده است .

امام صادق علیه السّلام درباره چگونگى قدرت حکومت حضرت ولى عصر ارواحنا له الفداء توضیح مى فرمایند که باید کوردلان توجه کنند تا بدانند چگونه حکومت واحد جهانى را بر اساس عدل و داد اجتماعى تشکیل مى دهد و همه حکومتها و رژیمهاى خون آشام را از بین مى برد و پرچم مقدس قرآن و مکتب اهل بیت را در سرتاسر جهان به اهتزاز در مى آورد. و اینک روایت و ترجمه اش :

هرگاه قائم ما قیام کند خداوند بزرگ تمام پستیها و بلندیهاى زمین را براى او یکسان مى کند تا همه چیز را ببیند و دنیا براى او درست مانند کف دستى مى شود. آیا اگر یکى از شما مویى در کف دستش باشد مى شود که آن رانبیند؟

این است معناى قدرت بى نهایت و این است جلوه گاه حکومت واحد جهانى آن سرور بر اساس عدالت .

امام صادق علیه السّلام درباره برخورد بعضى از علما و پیروان آنها با امام عصر روحى له الفداء چنین مى فرماید:

دشمنان روزهاى اول قیام حضرت مهدى علیه السّلام مقلدان و پیروان فقها هستند؛ چون مى بینند احکامى که از طرف آن حضرت صادر مى شود برخلاف فتواى پیشوایان آنهاست . نه تنها مقلدان فقها دشمن امام عصر هستند بلکه خود فقها هم اگر آن حضرت قیام به شمشیر نکرده بودند و قدرت در دستشان نبود هر آینه فتواى کشتن آن سرور را صادر مى کردند، اما چون آن حضرت با شمشیر برنده و دست بخشنده ظهور مى کند، از روى ترس و به طمع مقام اظهار ایمان و پیروى از او مى کنند و خلاف آن را در دل پنهان مى دارند. هنگامى که خروج کند دشمن آشکارى بجز فقها ندارد. امام و شمشیر برادر هستند (کنایه از اینکه در همه جا و با همه کس از موضع قدرت سخن مى گوید).

امام ششم علیه السّلام در هنگام ظهور حضرت بقیة الله روحى له الفداء به مردم هشدار مى دهند:

مهدى ما در زمان فترت دین قیام مى کند (زمان فترت دین به از اول غیبت صغرى تا ساعت آخر غیبت کبراى آن حضرت گفته مى شود؛ یعنى در این مدت دست مردم به رهبر واقعى آسمانى نمى رسیده است). هر کس دعوت و امر آن حضرت را نپذیرد حتما کشته مى شود و کسى که سر ستیز و مبارزه داشته باشد مخذول و منکوب خواهد شد. او چهره واقعى دین را ظاهر مى کند که اگر رسول اکرم صلى الله علیه و آله بود همان سیما را به عنوان دین به مردم نشان مى داد. دشمنان او در آن زمان فقهایى هستند که مقلدانى دارند که از ترس شمشیر و براى رسیدن به مقام و جاه به آن حضرت اظهار ایمان مى کنند. مردان حق و تربیت شدگان آغوش مقدس توحید که تا اندازه اى پرده از جلوى چشمشان بالا رفته است با حضرت بقیة الله روحى له الفداء بیعت مى کنند.

خواننده عزیز!

ممکن است این تظاهر به ایمان به حضرت مهدى روحى له الفداء مربوط به روزهاى اول باشد، چون امام دوازدهم باطن افراد را مى بیند و بر حسب واقع با مردم برخورد مى کند.

امام صادق علیه السّلام درباره برنامه هاى ابتدایى قیام حضرت قائم روحى له الفداء مى فرماید:

امام مهدى علیه السّلام اولین قائم ما خاندان رسالت است که قیام مى کند و به شما سخنى مى گوید که تاب تحمل شنیدن آن را را ندارید. از این جهت، در مقابل او در تپه هاى دسکره خروج مى کنید و با او مى جنگید و او شما را طعمه شمشیر خود مى سازد. و این آخرین جمعیتى است که در مقابل حضرت مى جنگد.

دسکره در لغت به معناى قریه بزرگ و دهکده آمده، شاید این حدیث اسم مکانى در عراق باشد).

امام ششم علیه السّلام در تاءویل آیه ((هو الذى ارسل رسوله بالهدى و دین الحق لیظهرة على الدین کله و لو کره المشرکون)) (خدا آن کسى است که پیامبرش را با دین حق فرستاد تا اینکه بر همه ادیان و مذاهب غلبه پیدا مى کند ولو اینکه مشرکان و کافران ناراحت باشند) مى فرماید:

به خدا سوگند هنوز تاءویل این آیه نیامده است تا اینکه قائم ما ظهور کند. وقتى که قائم علیه السّلام ظهور کرد هیچ کافرى به خداوند بزرگ و هیچ مشرکى نسب به امام نمى ماند مگر اینکه خروج حضرت مهدى علیه السّلام را دوست ندارند؛ اما آنچنان عرصه بر دشمنان خداوند تنگ مى شود که اگر کافرى یا مشرکى در شکاف کوهى پنهان شده باشد آن کوه فریاد مى زند: اى سپاهیان حضرت مهدى ! بیایید یک دشمن اینجاست ؛ او را بیرون کنید و بکشید.

آرى حکومت امام عصر روحى له الفداء حکومت خداوند است و درباره این حکومت فرموده اند:((ولا یمکن الفرار من حکومتک)) (هیچ کس نمى تواند از حکومت خداوند بگریزد).

ابان بن تغلب از امام صادق علیه السّلام روایت مى کند که آن حضرت فرمودند:

اول کسى که با قائم ما بیعت مى کند جبرئیل علیه السّلام است که به صورت پرنده سفیدى از آسمان به زیر مى آید و با حضرت بقیة الله روحى له الفداء بیعت مى کند. سپس یک پاى خود را بر روى بام کعبه مى گذارد و پاى دیگر را بر روى بام بیت المقدس . آنگاه فریاد مى زند که همه مردم صدایش را مى شنوند و مى گوید: ((امر خدا آمد، در آن شتاب نکنید)).

امام ششم علیه السّلام در ارتباط با روزهاى اول ظهور، از امام عصر علیه السّلام بیانى نقل فرمودند که خلاصه و جان این خطبه به فرمایش علامه مجلسى چنین است : ((من مجموعه اى از کمالات انبیاء و ائمه معصومین هستم و آنچه سبب شد که مردم از آنها متابعت کنند همه در وجود من جمع شده است)). به گفته شاعر آنچه خوبان همه دارند تو تنها دارى . اکنون به متن و ترجمه فرمایش امام صادق علیه السّلام توجه فرمایید:

وآقاى ما قائم پشت به خانه کعبه مى زند و مردم را مخاطب قرار داده، چنین مى فرماید: هر کسى بخواهد آدم و شیث را ببیند بیاید مرا ببیند. اى مردم ! هر کس بخواهد نوح و پسر او سام را ببیند من نوح و سام هستم . آگاه باشید هر کس بخواهد ابراهیم و اسماعیل را ببیند بیاید مرا ببیند. اى جهانیان ! آن کسى که مایل باشد عیسى و شمعون را زیارت کند بداند که من عیسى و شمعون هستم . اى مردم دنیا! اگر کسى بخواهد محمد و امیرالمؤ منین صلوات الله علیهما را زیارت کند من محمد و امیرالمؤ منین هستم . اى مردم عالم ! هر کسى بخواهد حسن و حسین را زیارت کند بیاید مرا ببیند، من حسن و حسینم . اى مردم ! هر کسى که بخواهد ائمه معصومین از فرزندان امام حسین (علیه السلام) را ببیند من همان ائمه از فرزندان حسین هستم .

خواننده عزیز!

تمام صفات و کمالات که در پیامبران و اوصیاى آنها جمع شده و همه اوامرى که خداوند بزرگ درباره آنها صادر فرموده که وجوب اطاعت از آنها و ترک نافرمانى این ذوات مقدسه زیربناى آن را تشکیل مى دهد، همه اینها در وجود مقدس حضرت بقیة الله ارواحنا له الفداء جمع است و مى توان گفت به عنوان مثال وجود عزیزش آیینه اى است که تمام فرستادگان خداوند در آن نمایان اند - اللهم عجل فرجه -.

عیسى بن اعین از حضرت صادق علیه السّلام نقل مى کند که آن سرور فرمودند:

خروج سفیانى از حتمیات است (باید واقع شود) و تمام مدت خروجش بیش از پانزده ماه نخواهد بود که شش ماه آن را مى جنگد و چون بر پنج ایالت فرمانروایى پیدا کرد نه ماه بدون یک روز زیادتر حکومت مى کند.

گفته شده است که پنج ایالت عبارتند از: دمشق، فلسطین، اردن، حمص و حلب .

عبدالله سنان از حضرت صادق علیه السّلام حدیث مى کند که آن حضرت فرمودند:

نداى آسمانى حتمى است، خروج سفیانى حتمى است، کشته شدن نفس زکیه حتمى است، پیدا شدن دستى در آسمان حتمى است و ترس و فزعى در ماه مبارک رمضان پیش ‍ مى آید که افراد خوابیده را بیدار کند، آنهایى که بیدارند به فزع درآیند و دختران از پس پرده بیرون بیایند (البته از ترس).

امام صادق علیه السّلام به معلى بن خنیس که از اصحاب آن حضرت است فرمودند:

خروج سفیانى از امورى است که حتما باید قبل از ظهور واقع گردد و خروج او در ماه رجب است .

امام ششم علیه السّلام مى فرمایند:

براى قائم ما پنج نشانه است :

1. خروج سفیانى

2. خروج یمانى

3. صیحه آسمانى

4. کشته شدن نفس زکیه

5. فرورفتن لشکر سفیانى در زمین بیداء

حمران بن اعین از امام ششم علیه السّلام والصلوة حدیث کرده است که آن بزرگوار فرمودند:

از علائمى که حتما باید پیش از ظهور حضرت ولى عصر ارواحنا له الفداء در خارج محقق شود خروج سفیانى و فرورفتن در زمین بیداء و کشته شدن نفس زکیه و نداى آسمانى است .

زرارة بن اعین مى گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم که مى فرمایند:

منادى از آسمان فریاد مى زد به اینکه فلان (حضرت مهدى روحى له الفداء) امیر بر مردم است و نیز منادى از آسمان مى گوید که على (علیه السّلام) و شیعیانش رستگارند. گفتم : پس از این دو نداى آسمانى دیگر چه کسى با حضرت مهدى علیه السّلام جنگ مى کند؟ امام صادق علیه السّلام فرمودند: بعد از این دو ندا شیطان فریاد مى زند که فلانى و پیروانش رستگارانند. منظور از فلانى یعنى مردى از بنى امیه . عرض کردم : چگونه راستگو از دروغگو تمیز داده مى شود؟ (بین این دو برنامه چگونه مى توان حق را شناخت ؟). فرمودند: آنهایى که احادیث ما خاندان رسالت را خوانده اند، مى دانند و مى گویند از پیش به ما گفته شده که حق با صیحه اول و برنامه اول است و صداى دیگر صداى شیطان است و نباید از آن پیروى کرد.

مرحوم شیخ صدوق رضوان الله علیه از عبدالله بن عجلان نقل مى کند که ایشان فرمودند:

در خدمت امام صادق علیه السّلام شرفیاب بودیم، سخن از خروج حضرت قائم علیه السّلام به میان آمد. عرض شد: ما چگونه از روز قیام آگاهى پیدا کنیم ؟ فرمودند: سر از خواب بر مى دارد کسى از شما در حالى که مى بیند ورقه اى زیر سر او گذاشته اند و روى آن نوشته شده ((طاعة معروفة)).

عبدالله بن سنان مى گوید:

در خدمت حضرت صادق علیه السّلام بودم، شنیدم مردى از اهل همدان به آن حضرت عرض کرد: دشمنان شما ما را سرزنش مى کنند و مى گویند شما گمان مى کنید که منادى از آسمان به نام صاحب این امر (ولایت) صدا مى زند؟ امام علیه السّلام همان گونه که تکیه داده بودند نشستند در حالى که آثار غضب از چهره مبارکشان نمایان بود. فرمودند: این مطلب را از من روایت نکنید بلکه از پدرم روایت کنید. به خدا قسم، شنیدم پدرم مى فرمود این مطلب (صیحه آسمانى) در قرآن خداوند است آنجایى که مى فرماید ((ااگر ما بخواهیم، از آسمان آیت قهر نازل گردانیم که همه به جبر گردن زیر بار ایمان فرود آورند)). در آن روز در سرتاسر کره زمین نمى ماند کسى مگر اینکه در مقابل این صیحه به زانو در مى آید و گردنها کج مى شوند. پس، وقتى که صیحه آسمانى بلند شد و حجت خداوند (حضرت مهدى روحى له الفداء) را معرفى کردند تمام ساکنان کره زمین ایمان مى آورند. مضمون صدا این است که اى مردم دنیا! آگاه باشید که حق با على بن ابى طالب علیه السّلام و پیروان اوست . فرداى آن روز شیطان در میان زمین و آسمان فریاد مى زند که حق با عثمان بن عفان و پیروان اوست ؛ او مظلوم کشته شده است ؛ پس انتقام خون او را بگیرید. آنگاه خداوند دوستان ما را بر نداى اول ثابت قدم مى دارد (به دوستى امیرالمؤ منین علیه السّلام و فرزندانش)، اما آنهایى که داراى قلبهاى بیمار هستند در وادى هلاکت سقوط خواهند کرد. و به پروردگار سوگند که امراض قلبى آنها غیر از دشمنى ما اهل بیت چیز دیگرى نخواهد بود و مى گویند صداى اول از سحر و جادوهاى این خانواده بود (اهل بیت عصمت و طهارت سلام الله اجمعین).

سدیر از امام صادق علیه السّلام حدیث مى کند که آن حضرت فرمودند:

اى سدیر! در خانه خودت قرار بگیر و مانند فرش منزل باش و ساکت بمان تا وقتى که سفیانى خروج مى کند. به مجرد رسیدن خبر خروج سفیانى فورا به سوى ما (مهدى ما) حرکت کن اگر چه با پاى پیاده باشد. عرض کردم : آیا پیش از این جریان نشانه اى هست که دلیل بر تحقق خروج سفیانى باشد؟ فرمودند: آرى . و با سه انگشت اشاره به شام فرمودند و توضیح دادند که سه پرچم در اهتزاز مى آید:

1. پرچم حسنیه

2. پرچم امویه

3. پرچم قیسیه

در همین اثنا سفیانى خروج مى کند و پیروان هر سه پرچم را مانند محصولات زراعى درو مى کند و به کشتارى دست مى زند که مانند آن را هیچگاه ندیده اى .

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

خروج الثلاثة الخراسانى والسفیانى والیمانى فى سنة واحدة فى شهر واحد فى یوم واحد و لیس فیها رایة باهدى من رایة الیمانى یهدى الى الحق(6).

خروج خراسانى و سفیانى و یمانى هر سه در یک سال و در یک ماه و در یک روز است ؛ اما هیچ پرچمى هدایتگرتر از پرچم یمانى نیست . آرى، مردم را دعوت به حق مى کند.

ابان بن تغلب از حضرت صادق علیه السّلام روایت مى کند که فرمودند:

زود باشد که در مسجد شما (مکه معظمه) سیصد و سیزده نفر اجتماع مى کنند. مردم مکه مى دانند که اینها در مکه متولد نشده اند. شمشیرهایى به دست دارند و روى لبه هر شمشیر جمله اى نوشته شده است که هزار کلمه از آن گرفته مى شود (در این جمله از روایت سرى از اسرار بزرگ ولایت نهفته است که در ظهور معلوم مى شود) . خداوند تبارک و تعالى بادى را ماءمور مى کند که در تمام دنیا فریاد بزند: اى مردم جهان ! این است مهدى آل محمد صلى الله علیه و آله که داورى مى کند مانند سلیمان و داود علیهما السلام و احتیاج به دلیل و برهان ندارد (قضاوت آن حضرت بر اساس واقع است).