نشانه های ظهور

در روایت شماره ی 1، امام صادق علیه السلام نکات مهمّی را مطرح می فرماید که در بررسی و تحلیل روایت نقش فراوانی دارد مانند:

1- مرکزیّت علم، و حوزه های علمیّه، از کوفه و نجف منتقل شده، و عراق در حوادث ناگوار نمی تواند پاسدار حوزه های علمیّه و سنگرهای ایدئولوژیک باشد.

این حقیقت در حکومت بعثی های کافر دیده شد که شیعیان را اخراج کردند، و علماء عراق به دیگر بلاد اسلامی متواری شدند، و گروهی به زندان، و دسته ای تبعید و دیگران به شهادت رسیدند.

و حوزه ی هزار ساله نجف را ویران کردند و مرکزیّت علوم اسلامی دستخوش حوادث ناگوار گردید.

2- در آینده «آخرالزمان» شهر قم، این مسئوولیّت بزرگ را برعُهده می گیرد، و مرکزیّت علوم اسلامی در آن تحقق می یابد، و پاسدار دین و کانون فضل و علوم اسلامی می شود

(که با سفر آیه الله حائری به قم و تأسیس حوزه علمیّه قم این سخن گرانقدر امام صادق علیه السلام لباس واقعیت پوشید).

3- آنگاه که قم مرکز علوم اسلامی شد، طیّ تحولّات حیرت انگیز (که انقلاب اسلامی ما و رهبری امام می باشد) علم و دین به دنیا منتشر می شود، و مردم دنیا از زبان اهل قم، علم و دین می آموزند، آنگونه که در زمین مستضعف دینی وجود نداشته باشد، یعنی همه مردم دنیا اسلام را می شناسند.

و روشن است صدور اسلام به همه ی جهان، در شرایط عادّی ممکن نیست، و مقدمّاتی را لازم دارد از قبیل:

الف- باید قیامی تحقّق پذیرد و حکومت طاغوت را نابود کند.

ب- باید حکومت اسلامی استقرار یافته و با قدرت و امکانات جهانی اسلام را به گوش جهانیان برساند.

ج- و لازمه ی صدور و انتشار اسلام این است که انقلاب اسلامی شکست نخورد و بماند و در برابر خطرات و کودتاها و مشکلات جنگ و درگیریهای احزاب داخلی مقاومت کند و تداوم یابد.

4- آنگاه امام صادق علیه السلام به حقیقت دیگری اشاره می فرماید که:

تحوّلات و حوادث قم، و پیروزی و گسترش اسلام، در نزدیکی و هنگامه ی ظهور امام زمان علیه السلام صورت می پذیرد

(وَ ذلِک عِنْدَ قُرْبِ ظُهُورِ قآئِمنا).

که پاسخ بسیاری از سؤالات در رابطه با قیام هائی که به شکست می انجامند. روشن می گردد و روایات معارض، تحلیل و بررسی می شوند زیرا

دسته ای از روایات می گویند (قبل از قیام امام عصر علیه السلام هر قیام و انقلابی شکست می خورد، و خروج و قیام شیعیان ما سبب حزن و اندوه ما می گردد) امّا جز انقلاب اسلامی ایران که از قم آغاز می شود.

دسته دوم: مانند روایت شماره 1 می گوید قیام و پیروزی ایرانیان

(عِنْدَ قُرْبِ ظُهُورِ قآئِمنا)

در هنگامه قیام امام زمان علیه السلام تحقق می پذیرد و شکست نمی خورد و تداوم می یابد.

(فَیُوَطَّئوُنُ لِلْمَهْدی سُلطانَهُ)

زمینه سازان حکومت ولی عصر (عج) می شوند.

ثُمّ یَظْهُر القْآئِمُ.

سپس امام زمان قیام می کند.

این دو دسته از روایات تعارضی ندارند زیرا:

روایات دسته ی اوّل عامل و کُلی است، اعلان می دارند که قبل از قیام امام زمان، حرکت ها و نهضت ها و قیام هایی بوجود می آیند و شکست می خورند، که بیان واقعیّت، و مربوط به علم غیب امامان معصوم علیهم السلام است

امّا روایات دسته دوّم خاصّ است و می گوید: قبل از قیام امام زمان علیه السلام نهضت ها و قیام ها به شکست می انجامند، الّا یک قیام که از قم آغاز می شود و به طرف قدس می رود

(ثُمَّ یَتَوجَّهَوُن اِلی فِلِسْطین)

قیامی که در هنگامه ی ظهور امام زمان علیه السلام صورت می پذیرد.

که نشانه های آن قیام پیروز همه، در انقلاب اسلامی ما جمع است.

(در فصل تداوم و صدور انقلاب بحث می شود).

5- نکته ی مهم دیگری که در این روایات قابل توجه است «تداوم و صدور انقلاب» پیروز می باشد که لازمه ی صدور انقلاب، ویژگیهائی است که امام مطرح فرمود.

باید برقرار و پایدار باشد، و در برابر ضربه ها و هجوم ها شکست نخورد تا صادر شود

(حَتّیَ لا یَبقی فِی الارضِ مُستَضعفٌ فِی الّدین)

و صدور انقلاب اسلامی با همه ی وسائل ارتباط جمعی از قبیل، رادیو، تلویزیون، ماهواره، فیلم، عکس، اسلاید، روزنامه، مجله و... مطرح می گردد که فرمودند، همه مردم اسلام را و دین خدا را می شناسند.

(حَتّیَ المُخَّدراتِ فِی الحِجالِ).

حتی زنان و عروسان در حجله ها و خانه ها.

و باز فرمودند

حَتّی لایَبْقی اَحَدٌ عَلَی الاَرْضِ لَمْ یَبْلُغْ الَیْهِ الدَّینُ وَ اَلعِلْمُ.

در تمام کره ی زمین کسی باقی نمی ماند که دین و علوم اسلامی به او ابلاغ نشده باشد.

صدور انقلاب با اینهمه فراگیری و گسترش و بعد جهانی آن، تداوم و شکست ناپذیری انقلاب اسلامی را در برابر کودتاها، احزاب داخلی، جنگ تحمیلی، مشکلات اقتصادی، می طلبد.

6- امام صادق علیه السلام قم را پایگاه اصلی صدور علوم اسلامی به همه ی جهان معرفی می فرماید که مسئله بسیار مهمی را در رابطه با آینده بما می فهماند مانند:

الف: قیام قم پیروز است (قیامی که در هنگامه ی ظهور امام زمان است).

ب: مرکزیت علوم اسلامی و جایگاه اصلی علم و دین، قم خواهد بود.

ج: و در برابر تمام نقشه ها، و توطئه ها، و خطرات، قم محفوظ خواهد ماند.

آنگاه:

فَیَفیضُ الْعِلْمُ مِنْهُ اِلی سائِرِ البِلاد فِی المَشْرِقِ وَ المَغْرِبِ فَیَتُمُّ حُجَّةُ اللهِ عَلَی الخَلْقِ.

می بینم پس از مطرح کردن نام «قم» و انتشار و صدور علوم اسلامی از قم به دنیا، واژه های «فِی الاْرض»

و «عَلی الخلق»

و «حتی لایبقی فی الارض مستضعف»

و «سائر البلاد»

و «حتّی لایبقی احدٌ علی الارض» را آوردند که بشارت دهنده ی، تداوم انقلاب، و اتّصال آن به انقلاب جهانی حضرت بقیة الله الاعظم (روحی لتراب مقدمه الفداء) می باشد.

7- در این روایت در رابطه با ظهور امام زمان نیز بحث شد، یعنی پس از مطرح کردن انقلاب اسلامی پیروز قم، و انتشار علم و دین به همه عالم، «صدور انقلاب» بشارت دادند که امام زمان (عج) ظهور می کند.

(ثُمَّ یَظْهَرُ القآئِمُ).

که این بشارت را امام خمینی (ره) پس از پیروزی انقلاب در مراحل مختلفی بیان فرمود.

در اطلاعیّه مهمّ امام به حُجّاج بیت الله الحرام آمده بود که:

این قرن، قرن پیروزی مستضعفین بر مستکبرین است.

و در ملاقات دیگری فرمود:

این انقلاب امانتی است که باید به دست صاحب اصلیش حضرت امام زمان (عج) برسد.

8- مطلب مهم دیگر، استدلال امام صادق علیه السلام می باشد که فرمود

(وَ لُو لا ذلِکَ لَسَاخَتِ الاْرَضُ بِاَهلِها)

زیرا نسبت به آینده ی انسان و زمین نظریّات گوناگونی مطرح می شود و تحت عنوان (فوتوریسم) آینده گرائی، طرفداران تفکرّ مادّی در برابر الهیّون به باورهای مادّی دل بسته اند، و با گسترش سلطه و نفوذ استعماری استعمارگران، و دست یابی به اسلحه های مدرن اتمی، و شیمیائی، و ظهور اختراعات و اکتشافات حیرت آور که در قعر دریاها و در اوج آسمانها همه جا حضور دارند، باورشان شده است:

الف: آینده ی انسان و زمان در چنگ ابرقدرت هاست.

ب: حاکمان زمین و وارثان مطلق العنان انسان و زمین، قدرت های استعماری می باشند.

ج: هرگاه که اراده کنند می توانند انسان و زمین را نابود کنند.

(کِنِدی می گفت: ما آمریکائیها قادریم 7 بار زمین را نابود سازیم، و شوروی ها می توانند 8 بار چنین کنند و ما و شورویها می توانیم 15 بار زمین را نابود کنیم).

و راسل، بدبینانه به آینده نظر می دوزد و کتابی می نویسد بنام «آیا بشر آینده ای هم دارد؟»

و اَنشتین، او که بشر دیوانه را مسلّح به سلاح أتمی نمود در کنفرانس های صلح گریه می کرد و می گفت:

به زمین فرصت ماندن بدهید.

اما در بینش الهی تمام این باورها، دروغین می باشد زیرا نگهدارنده ی انسان و زمین و کیهان، خداست.

وَ یَدُ اللهِ فَوْقَ اَیْدیهمُ

قدرت خدا بالاترین قدرتهاست.

وَ وَاللهُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحیطٌ

و خداوند فراتر از قدرت آنان بر آنان غالب است.

و خدا وعده داده است که:

اِنّ الاَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصّالِحُون

همانا زمین را بندگان صالح به ارث می برند.

و همه استعمارگران و طاغوت های زمین با همه تلاش ها و زحمت ها، و اسلحه ها، عرض خود بردند و زحمت ما داشتند.

خداوند بزرگ برای آنکه قدرت خود را متجلّی فرماید، مردم قم را در برابر حاکمیّت دو ابر قدرت، با دست خالی پیروز می فرماید، و مزدور تا دندان مسلح آمریکا را ذلیلانه اخراج می کند، و انقلاب و رهبری انقلاب را در برابر کفر جهانی، جنگ جهانی، محاصره جهانی، هجوم همه جانبه جهانی حفظ می کند.

و با خواست خود انقلاب پیروز ایران را به انقلاب جهانی امام زمان (عج) متّصل می فرماید، که اگر خدا دخالت نکند و انسان و زمین را به حال خود واگذارد و در آخرالزمان در برابر ابرقدرت ها دست مستضعفین را نگیرد.

لَساخَتِ الاَرْضُ بِاَهْلِها:

زمین بر سر اهلش خراب می گردد.

با توجّه به استدلال امام صادق علیه السلام باید همواره متوجّه امدادهای الهی بود، و خدا را شناخت، و حدود دخالت اختیار انسان را در نظام آفرینش درک کرد، و دخالت و نظارت همیشگی خدا را فراموش نکرد، که اگر به ستمگران مهلت می دهد، آنها را فراموش نکرده است.

وَ اِنَّ رَبّکَ لَبِا المِرصادِ.

(خدا در کمینگاه ستمگران است).

9- در روایات مربوط به قم بشارتی نیز وجود دارد، که اگر ستمگری قصد بد و تجاوز به قم نماید، دوان نمی آورد و زود از بین می رود.

امام صادق علیه السلام فرمود:

وَ ما قَصَدَهُ جَبّارٌ بِسُوءٍ اِلّا قَصَمَهُ قاصِمُ الجَبّارِینَ وَ شَغَلَهُ عَنْهُمْ بِداهِیَةٍ اَو مُصِیبَةٍ اَوْ عَدُوٍّ.

هیچ ستمگری قصد بد به قم نمی کند مگر آنکه خدا نابودش می سازد یا او را سرگرم مشکلات فراوان می کند و یا به انواع مصیت ها و گرفتاریها دچار می سازد و یا دشمن دیگری را بر او مسلط می نماید..

و در جای دیگر فرمود:

لا یُرِیدُهُمْ (اهل قم) جَبّارٌ اِلّا عُجِلَّتْ عُقُوبَتُهُ.

ستمگری قصد بد به اهل قم نمی کند مگر آنکه به زودی عقوبت می شود و کیفر گناهانشان را می بیند.

در کلام بلند دیگری فرمود:

وَ ما أرادَ أحُدٌ بِقُمْ وَ أهلَهُ سُوأً اِلاّ أَذَلَّهُ اللهُ و أَبْعَدَهُ مِنْ رَحْمَتِهِ:

و کسی اراده ی بد به شهر قم و اهل قم نمی کند مگر آنکه خدا او را ذلیل می کند، و از رحمت خودش دور می سازد.

منبع:راسخون

 دشتی، محمّد، (1383)، آینده و آینده سازان (ارزیابی تحولات آینده ی جهان و نقش ایرانیان در ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف)، قم، مؤسّسه ی فرهنگی تحقیقاتی امیرالمؤمنین علیه السّلام، چاپ چهارم.